του Παναγιώτη Καλομοιράκη Η προσωπική ανάπτυξη, ως έννοια, έχει πλέον καθιερωθεί την εποχή που ζούμε. Όπου και αν κοιτάξει κανείς κατακλύζεται από φράσεις όπως: άλλαξε τώρα- βρες τον εαυτό σου- απελευθερώσου- η ενυδατική κρέμα που σας ταιριάζει- άλλαξε τη σκέψη σου, άλλαξε τη ζωή σου κτλ. Όλες αυτές οι προτροπές και νουθεσίες που άλλοτε εξυπηρετούν εμπορικούς σκοπούς ή άλλοτε διατυμπανίζονται ως βάλσαμο για μια καλύτερη ζωή, αφορούν την προσωπική ανάπτυξη. Δεν ήταν όμως πάντα έτσι. Η αρχή Όλα ξεκίνησαν τη δεκαετία του '60 όπου ο εσωτερικός κόσμος του ανθρώπου, ως ένα πρόσταγμα της εποχής, καλούνταν να απελευθερωθεί και να εκφραστεί. Από μία εποχή εσωτερικής καταπίεσης ο άνθρωπος πέρασε στην εποχή της απελευθέρωσης. Το κίνημα του ανθρώπινου δυναμικού εγκαθυδρίθηκε και μαζί του η ανθρωπιστική ψυχολογία (περισσότερα βλ. εδώ ). Οι ανάγκες του ανθρώπου ζητούσαν να εκλπηρωθούν μία-μία με απώτερο στόχο την αυτοπραγμάτωση (η αξιοποίηση του πλήρους ανθρώπινου δυναμικού). Ο άνθρω