Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

DSM -5 : Φάσμα Σχιζοφρένειας

του Παναγιώτη Καλομοιράκη


                                       Τι είναι το DSM
To DSM (Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών) είναι ένα σύστημα ταξινόμησης των ψυχικών διαταραχών, το οποίο προσβλέπει σε μια αξιόπιστη διάγνωση (ΑPA,2013). Εκδίδεται και ανανεώνεται από την Αμερικάνικη Ψυχιατρική Εταιρία (APA). H πρώτη έκδοση του εγχειριδίου (DSM-I) έγινε το 1952 με σκοπό να υιοθετηθεί μία κοινή γλώσσα μεταξύ των κλινικών (Κονταξάκης & Κωνσταντακόπουλος, 2015). To DSM- 5 αποτελεί την τελευταία έκδοσή του και κυκλοφόρησε τον Μάιο του 2013.  


 Κυριότερες Αλλαγές  του DSM-5 από το DSM-IV στις Ψυχωσικές Διαταραχές
  • Στη διαταραχή της Σχιζοφρένειας άλλαξε το πρώτο κριτήριο (Κριτήριο Α). Χρειάζονται τουλάχιστον 2 στοιχεία από αυτό, από ένα που ήταν πριν, και οπωσδήποτε το ένα από αυτά να είναι ψευδαισθήσεις, παραλήρημα ή ασύνδετος λόγος.
  • Αφαιρέθηκαν οι υποκατηγορίες της Σχιζοφρένειας (παρανοϊκή, αποδιοργανωμένη, κατατονική, αδιαφοροποίητη και υπολειμματική). Αντί αυτού, εκτιμάται η σοβαρότητα των κύριων συμπτωμάτων της σχιζοφρένειας ξεχωριστά στο κάθε άτομο.
  • Στη Σχιζοσυναισθηματική διαταραχή απαιτείται ένα κύριο καταθλιπτικό ή μανιακό επεισόδιο να είναι παρόν στο μεγαλύτερο μέρος της ασθένειας. (APA,2013)   
Μερικά στατιστικά στοιχεία για τη σχιζοφρένεια
Η σχιζοφρένεια είναι ίσως η πιο γνωστή διαταραχή αυτού του φάσματος. Τα ψυχωτικά χαρακτηριστικά της σχιζοφρένειας εμφανίζονται τυπικά από την όψιμη εφηβεία μέχρι τα μέσα της δεκαετίας των '30. Πριν από την έναρξη της εφηβείας είναι σπάνια. Η μέγιστη ηλικία έναρξης για το πρώτο ψυχωσικό επεισόδιο είναι στην αρχή προς τα μέσα της δεκαετίας των '20 για τους άνδρες και στα τέλη της δεκαετίας των '20 για τις γυναίκες (APA, 2013). Η σχιζοφρένεια παρουσιάζεται περίπου στο 1% του γενικού πληθυσμού. Περισσότερες πληροφορίες για τη σχιζοφρένεια θα βρείτε εδώ.



Βιβλιογραφία

American Psychiatric Association. (2013). Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders. (5th ed). Washington, DC.:American Psychiatric Publishing.
Κονταξάκης, Β., & Κωνσταντακόπουλος, Γ. (2015). Από το DSM-I στο DSM-5. Ψυχιατρική , 26 (1), σσ. 13-16.





Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Θεωρία Προσωπικότητας του Carl Rogers

του Παναγιώτη Καλομοιράκη                                                                                                                  Τάση Πραγμάτωσης- Οργανισμός           Ο Rogers , όπως και οι συνάδελφοί του Goldstein και Maslow ,  υποστηρίζει πως η μοναδική κινητήρια δύναμη του ανθρώπινου οργανισμού είναι η τάση για πραγμάτωση. Η τάση πραγμάτωσης ωθεί τον οργανισμό προς την επιβίωση, την εξέλιξη, την αυτονομία, βάσει των εγγενών χαρακτηριστικών του. Η τάση πραγμάτωσης είναι μία τάση που δεν μπορεί να αποκοπεί από τον οργανισμό αλλά δρα από τη γέννηση του ανθρώπου και συνεχίζει να δρα σε όλη τη διάρκεια της ζωής του (Μπρούζος, 2004).
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

Η ψυχοκοινωνική ανάπτυξη

του Παναγιώτη Καλομοιράκη Βρεφική ηλικία Κατά τη βρεφική ηλικία ο άνθρωπος είναι απόλυτα εξαρτημένος από το οικογενειακό περιβάλλον για την ικανοποίηση των αναγκών του. Σύμφωνα με τη βιοκοινωνική θεωρία του Erikson, αν επιτευχθεί ικανοποιητικά αυτός ο στόχος, τότε το άτομο αναπτύσσει το συναίσθημα της βασικής εμπιστοσύνης. Αντίθετα, αναπτύσσει το αίσθημα της καχυποψίας και της ανασφάλειας (Παρασκευόπουλος, 1985). Στη βρεφική ηλικία δημιουργείται ο δεσμός της προσκόλλησης, που είναι «ο μακροχρόνιος συναισθηματικός δεσμός με ένα συγκεκριμένο άτομο» (Schaffer, 1996, σ. 32), συνήθως με τη μητέρα. Ο δεσμός αυτός επηρεάζει τη μετέπειτα ψυχολογική εξέλιξη του βρέφους ανάλογα με τον τύπο της προσκόλλησης που ανέπτυξε. Η ασφαλής προσκόλληση σχετίζεται με την κοινωνικότητα του παιδιού, τη θετική συμπεριφορά του, τη συναισθηματική του ωρίμανση κ.ά. (Λεοντάρη, 2000). Η Ainsworth (1995) σε έρευνα της παρατήρησε πως ο τύπος της προσκόλλησης είναι ανάλογος με την ευαισθησία και την ανταπόκρισ...
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

Η προσωποκεντρική συμβουλευτική

του Παναγιώτη Καλομοιράκη Μερικά ιστορικά στοιχεία Μέχρι τα μέσα του εικοστού αιώνα περίπου, η ψυχοθεραπεία αντλούσε τις μεθόδους της από τις θεωρίες των ψυχοδυναμικών και συμπεριφοριστικών σχολών. Στις 11 Δεκεμβρίου του 1940 , ο Carl Ransom Rogers, σε εισήγησή του στο Πανεπιστήμιο της Minnesota, παρουσίασε μια διαφορετική προσέγγιση, τη «μη κατευθυντική» συμβουλευτική (Μπρούζος, 2004). Σε αυτή τη θεραπεία « το άτομο και όχι το πρόβλημα, βρίσκεται στο επίκεντρο. Ο στόχος δεν είναι να λύθει ένα συγκεκριμένο πρόβλημα αλλά να βοηθηθεί το άτομο να αναπτυχθεί, έτσι ώστε να μπορεί να αντιμετωπίσει το τωρινό πρόβλημα και τα μελλοντικά προβλήματα με έναν πιο ολοκληρωμένο τρόπο» (Rogers, 1942, σ.28). Από τότε, η εξέλιξη της «μη κατευθυντικής» συμβουλευτικής είναι αδιάλειπτη. Σήμερα απαντάται ως «προσωποκεντρική» προσέγγιση. 
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

Γνωσιακή Συμπεριφοριστική Θεραπεία (ΓΣΘ)

του Παναγιώτη Καλομοιράκη Η ΓΣΘ ορίζεται ως «το σύνολο των θεραπευτικών τεχνικών που στοχεύουν στην τροποποίηση της συμπεριφοράς και των εσωτερικών διεργασιών (γνωσίες, φαντασίες, εκτιμήσεις καταστάσεων, συναισθήματα, βαθμός εγρήγορσης) που είναι υπεύθυνα ή επηρεάζουν τη συμπεριφορά που θέλουμε ν’ αλλάξουμε» (Μπουλουγούρης, 1996, σ. 156) . Η ΓΣΘ είναι μία δομημένη, συνεργατική θεραπεία που θέτει συγκεκριμένους στόχους. Απαιτεί την ενεργητική συμμετοχή τόσο του θεραπευτή, όσο και του θεραπευόμενου. Εστιάζει στο εδώ και τώρα και είναι βραχυπρόθεσμη. Ο θεραπευόμενος βοηθείται από το θεραπευτή να βρει τις γνωστικές παραποιήσεις του ώστε να αναπτύξει ένα εποικοδομητικότερο τρόπο αξιολόγησης των εμπειριών του (Χαρίλα, 1998) . Σύμφωνα με τον γνωσιακό θεραπευτή η συναισθηματική δυσφορία προκαλείται από τις αυτόματες σκέψεις του ατόμου, οι οποίες έχουν τη ρίζα τους στις πυρηνικές πεποιθήσεις. Οι πυρηνικές πεποιθήσεις έχουν σφαιρικό και άκαμπτο χαρακτήρα.  Η συνήθης διαδικασία της ...
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα