Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Απλώς άκουσέ με...



Όταν σου ζητώ να με ακούσεις
κι εσύ αρχίζεις να μου δίνεις συμβουλές, 
δεν έχεις κάνει αυτό που σου ζήτησα.

Όταν σου ζητώ να με ακούσεις
κι εσύ αρχίζεις να μου λες γιατί δεν θα 'πρεπε να νοιώθω έτσι, 
ποδοπατάς τα συναισθήματά μου.

Όταν σου ζητώ να με ακούσεις
κι εσύ νιώθεις ότι πρέπει να κάνεις κάτι για να λύσεις το πρόβλημά μου,
μ' έχεις απογοητεύσει, όσο περίεργο κι αν φαίνεται αυτό.

Άκου! Μόνο αυτό σου ζήτησα, να μ' ακούσεις, 
όχι να πεις ή να κάνεις- μόνο άκουσέ με.


Μπορώ να κάνω και μόνος μου, δεν είμαι αβοήθητος.

Όταν κάνεις κάτι για μένα που μπορώ και χρειάζομαι να το 
κάνω εγώ για τον εαυτό μου, συνεισφέρεις στο φόβο και την αδυναμία μου.

Όταν αποδέχεσαι απλά οτιδήποτε νιώθω, όπως το νιώθω,
άσχετα με το πόσο παράλογο είναι, τότε μπορώ να σταματήσω
να προσπαθώ να σε πείσω
και να καταλάβω τι είναι
πίσω απ' αυτό το συναίσθημα.

Όταν το συναίσθημα είναι ξεκάθαρο, οι απαντήσεις είναι προφανείς και
δε χρειάζομαι συμβουλές.

Τα παράλογα συναισθήματα έχουν νόημα, όταν καταλαβαίνουμε 
τι είναι πίσω από αυτά.

Ίσως γι' αυτό η προσευχή έχει αποτέλεσμα, κάποιες φορές,
για κάποιους ανθρώπους,
επειδή ο Θεός είναι μουγκός και δε δίνει συμβουλές,
δεν προσπαθεί να φτιάξει τα πράγματα.

Αυτός "απλώς ακούει και αφήνει να το ξεδιαλύνεις μόνος σου".

Γι' αυτό σε παρακαλώ, άκου και μόνο άκουσέ με.

Κι αν θες να μιλήσεις, περίμενε ένα λεπτό τη σειρά σου.
Και θα σ' ακούσω κι εγώ.

Ανώνυμος
   

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Θεωρία Προσωπικότητας του Carl Rogers

του Παναγιώτη Καλομοιράκη                                                                                                                  Τάση Πραγμάτωσης- Οργανισμός           Ο Rogers , όπως και οι συνάδελφοί του Goldstein και Maslow ,  υποστηρίζει πως η μοναδική κινητήρια δύναμη του ανθρώπινου οργανισμού είναι η τάση για πραγμάτωση. Η τάση πραγμάτωσης ωθεί τον οργανισμό προς την επιβίωση, την εξέλιξη, την αυτονομία, βάσει των εγγενών χαρακτηριστικών του. Η τάση πραγμάτωσης είναι μία τάση που δεν μπορεί να αποκοπεί από τον οργανισμό αλλά δρα από τη γέννηση του ανθρώπου και συνεχίζει να δρα σε όλη τη διάρκεια της ζωής του (Μπρούζος, 2004).
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

Η ψυχοκοινωνική ανάπτυξη

του Παναγιώτη Καλομοιράκη Βρεφική ηλικία Κατά τη βρεφική ηλικία ο άνθρωπος είναι απόλυτα εξαρτημένος από το οικογενειακό περιβάλλον για την ικανοποίηση των αναγκών του. Σύμφωνα με τη βιοκοινωνική θεωρία του Erikson, αν επιτευχθεί ικανοποιητικά αυτός ο στόχος, τότε το άτομο αναπτύσσει το συναίσθημα της βασικής εμπιστοσύνης. Αντίθετα, αναπτύσσει το αίσθημα της καχυποψίας και της ανασφάλειας (Παρασκευόπουλος, 1985). Στη βρεφική ηλικία δημιουργείται ο δεσμός της προσκόλλησης, που είναι «ο μακροχρόνιος συναισθηματικός δεσμός με ένα συγκεκριμένο άτομο» (Schaffer, 1996, σ. 32), συνήθως με τη μητέρα. Ο δεσμός αυτός επηρεάζει τη μετέπειτα ψυχολογική εξέλιξη του βρέφους ανάλογα με τον τύπο της προσκόλλησης που ανέπτυξε. Η ασφαλής προσκόλληση σχετίζεται με την κοινωνικότητα του παιδιού, τη θετική συμπεριφορά του, τη συναισθηματική του ωρίμανση κ.ά. (Λεοντάρη, 2000). Η Ainsworth (1995) σε έρευνα της παρατήρησε πως ο τύπος της προσκόλλησης είναι ανάλογος με την ευαισθησία και την ανταπόκρισ
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

Η προσωποκεντρική συμβουλευτική

του Παναγιώτη Καλομοιράκη Μερικά ιστορικά στοιχεία Μέχρι τα μέσα του εικοστού αιώνα περίπου, η ψυχοθεραπεία αντλούσε τις μεθόδους της από τις θεωρίες των ψυχοδυναμικών και συμπεριφοριστικών σχολών. Στις 11 Δεκεμβρίου του 1940 , ο Carl Ransom Rogers, σε εισήγησή του στο Πανεπιστήμιο της Minnesota, παρουσίασε μια διαφορετική προσέγγιση, τη «μη κατευθυντική» συμβουλευτική (Μπρούζος, 2004). Σε αυτή τη θεραπεία « το άτομο και όχι το πρόβλημα, βρίσκεται στο επίκεντρο. Ο στόχος δεν είναι να λύθει ένα συγκεκριμένο πρόβλημα αλλά να βοηθηθεί το άτομο να αναπτυχθεί, έτσι ώστε να μπορεί να αντιμετωπίσει το τωρινό πρόβλημα και τα μελλοντικά προβλήματα με έναν πιο ολοκληρωμένο τρόπο» (Rogers, 1942, σ.28). Από τότε, η εξέλιξη της «μη κατευθυντικής» συμβουλευτικής είναι αδιάλειπτη. Σήμερα απαντάται ως «προσωποκεντρική» προσέγγιση. 
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

Γνωσιακή Συμπεριφοριστική Θεραπεία (ΓΣΘ)

του Παναγιώτη Καλομοιράκη Η ΓΣΘ ορίζεται ως «το σύνολο των θεραπευτικών τεχνικών που στοχεύουν στην τροποποίηση της συμπεριφοράς και των εσωτερικών διεργασιών (γνωσίες, φαντασίες, εκτιμήσεις καταστάσεων, συναισθήματα, βαθμός εγρήγορσης) που είναι υπεύθυνα ή επηρεάζουν τη συμπεριφορά που θέλουμε ν’ αλλάξουμε» (Μπουλουγούρης, 1996, σ. 156) . Η ΓΣΘ είναι μία δομημένη, συνεργατική θεραπεία που θέτει συγκεκριμένους στόχους. Απαιτεί την ενεργητική συμμετοχή τόσο του θεραπευτή, όσο και του θεραπευόμενου. Εστιάζει στο εδώ και τώρα και είναι βραχυπρόθεσμη. Ο θεραπευόμενος βοηθείται από το θεραπευτή να βρει τις γνωστικές παραποιήσεις του ώστε να αναπτύξει ένα εποικοδομητικότερο τρόπο αξιολόγησης των εμπειριών του (Χαρίλα, 1998) . Σύμφωνα με τον γνωσιακό θεραπευτή η συναισθηματική δυσφορία προκαλείται από τις αυτόματες σκέψεις του ατόμου, οι οποίες έχουν τη ρίζα τους στις πυρηνικές πεποιθήσεις. Οι πυρηνικές πεποιθήσεις έχουν σφαιρικό και άκαμπτο χαρακτήρα.  Η συνήθης διαδικασία της γνωσ
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα