Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Δεν έχω- Είμαι

  "Θα ήθελα να ξεκινήσω με μερικές πολύ απλές ιδέες, τις οποίες, όπως συμβαίνει πάντοτε, είναι δύσκολο να τις συλλάβουμε, ακριβώς επειδή είναι τόσο απλές"

"Τι είναι όμως οργανισμός; Αποκαλούμε οργανισμό κάθε ζωντανό πλάσμα: κάθε ζωντανό πλάσμα που έχει όργανα, που διαθέτει μια εσωτερική οργάνωση και που είναι αυτορρυθμιζόμενο. Ένας οργανισμός δεν είναι βέβαια ανεξάρτητος από το περιβάλλον του. Κάθε οργανισμός χρειάζεται κάποιο περιβάλλον για να ανταλλάσσει ουσιώδη στοιχεία. Χρειαζόμαστε το φυσικό περιβάλλον για να ανταλλάσουμε αέρα, φαγητό κτλ.. Χρειαζόμαστε το κοινωνικό περιβάλλον για να ανταλλάσουμε φιλία, αγάπη θυμό. Αλλά μέσα σε κάθε οργανισμό υπάρχει ένα σύστημα απίστευτης πολυπλοκότητας. 
Κάθε κύτταρο, από τα εκατομμύρια κύτταρα που μας απαρτίζουν, έχει αποτυπωμένα επάνω του μηνύματα, τα οποία τα στέλνει στο σύνολο του οργανισμού και αυτός, με τη σειρά του, φροντίζει για τις ανάγκες αυτών των κυττάρων. Επίσης, φροντίζει για οτιδήποτε είναι αναγκαίο για να γίνει για τα διάφορα μέρη του οργανισμού. 
            Εκείνο που πρέπει πρωταρχικά να λάβουμε υπόψη είναι ότι ο οργανισμός λειτουργεί πάντοτε ως ολότητα. Δεν έχουμε ένα συκώτι ή μια καρδιά. Είμαστε συκώτι και καρδιά και μυαλό και ούτω καθεξής, και αυτό ακόμη είναι λάθος. Δεν είμαστε το απλό άθροισμα των επιμέρους οργάνων μας, αλλά ένας ολόκληρος συντονισμός- ένας πολύπλοκος συντονισμός όλων αυτών των διάφορων μερών που απαρτίζουν το σύνολο του οργανισμού. "

"Έτσι ερχόμαστε στον ορισμό της υγείας. Υγεία λοιπόν, είναι η κατάλληλη εξισορρόπηση όλων όσων είμαστε. Θα παρατηρήσατε ότι τόνισα αρκετές φορές την λέξη "είμαστε" γιατί την στιγμή ακριβώς που λέμε "έχουμε ένα οργανισμό" ή "έχουμε ένα σώμα", εισάγουμε ένα διαχωρισμό- σαν να υπάρχει ένας οργανισμός ή ένα σώμα που βρίσκεται υπό την κατοχή του "Εγώ". "Είμαι ένα σώμα". "Είμαι κάποιος". "Δεν είμαι κανένας". "Είμαι" δεν "έχω"."   


"Υπάρχουμε ως οργανισμοί- όπως ακριβώς και ένα μύδι, ένα ζώο και ούτω καθεξής, και συσχετιζόμαστε με το εξωτερικό περιβάλλον, όπως ακριβώς και κάθε άλλος οργανισμός στη φύση."


"Δεν μπορούμε να διαχωρίσουμε τον οργανισμό και το περιβάλλον. Όπως ένα φυτό, όταν του στερήσουμε το περιβάλλον του, δεν μπορεί να ζήσει, έτσι ακριβώς και ένα ανθρώπινο πλάσμα δεν επιβιώνει, όταν το αποσπάσουμε από το περιβάλλον του, το στερήσουμε αό οξυγόνο και φαγητό, και ούτω καθεξής. Επομένως πρέπει να έχουμε κατά νου ότι, όπου κι αν πηγαίνουμε, κουβαλάμε μαζί μας κάτι από τον κόσμο γύρω μας"


Αποσπάσματα από το βιβλίο "Gestalt Therapy Verbatim" του Fritz Perls.  


 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Θεωρία Προσωπικότητας του Carl Rogers

του Παναγιώτη Καλομοιράκη                                                                                                                  Τάση Πραγμάτωσης- Οργανισμός           Ο Rogers , όπως και οι συνάδελφοί του Goldstein και Maslow ,  υποστηρίζει πως η μοναδική κινητήρια δύναμη του ανθρώπινου οργανισμού είναι η τάση για πραγμάτωση. Η τάση πραγμάτωσης ωθεί τον οργανισμό προς την επιβίωση, την εξέλιξη, την αυτονομία, βάσει των εγγενών χαρακτηριστικών του. Η τάση πραγμάτωσης είναι μία τάση που δεν μπορεί να αποκοπεί από τον οργανισμό αλλά δρα από τη γέννηση του ανθρώπου και συνεχίζει να δρα σε όλη τη διάρκεια της ζωής του (Μπρούζος, 2004).

Η ψυχοκοινωνική ανάπτυξη

του Παναγιώτη Καλομοιράκη Βρεφική ηλικία Κατά τη βρεφική ηλικία ο άνθρωπος είναι απόλυτα εξαρτημένος από το οικογενειακό περιβάλλον για την ικανοποίηση των αναγκών του. Σύμφωνα με τη βιοκοινωνική θεωρία του Erikson, αν επιτευχθεί ικανοποιητικά αυτός ο στόχος, τότε το άτομο αναπτύσσει το συναίσθημα της βασικής εμπιστοσύνης. Αντίθετα, αναπτύσσει το αίσθημα της καχυποψίας και της ανασφάλειας (Παρασκευόπουλος, 1985). Στη βρεφική ηλικία δημιουργείται ο δεσμός της προσκόλλησης, που είναι «ο μακροχρόνιος συναισθηματικός δεσμός με ένα συγκεκριμένο άτομο» (Schaffer, 1996, σ. 32), συνήθως με τη μητέρα. Ο δεσμός αυτός επηρεάζει τη μετέπειτα ψυχολογική εξέλιξη του βρέφους ανάλογα με τον τύπο της προσκόλλησης που ανέπτυξε. Η ασφαλής προσκόλληση σχετίζεται με την κοινωνικότητα του παιδιού, τη θετική συμπεριφορά του, τη συναισθηματική του ωρίμανση κ.ά. (Λεοντάρη, 2000). Η Ainsworth (1995) σε έρευνα της παρατήρησε πως ο τύπος της προσκόλλησης είναι ανάλογος με την ευαισθησία και την ανταπόκρισ

Η προσωποκεντρική συμβουλευτική

του Παναγιώτη Καλομοιράκη Μερικά ιστορικά στοιχεία Μέχρι τα μέσα του εικοστού αιώνα περίπου, η ψυχοθεραπεία αντλούσε τις μεθόδους της από τις θεωρίες των ψυχοδυναμικών και συμπεριφοριστικών σχολών. Στις 11 Δεκεμβρίου του 1940 , ο Carl Ransom Rogers, σε εισήγησή του στο Πανεπιστήμιο της Minnesota, παρουσίασε μια διαφορετική προσέγγιση, τη «μη κατευθυντική» συμβουλευτική (Μπρούζος, 2004). Σε αυτή τη θεραπεία « το άτομο και όχι το πρόβλημα, βρίσκεται στο επίκεντρο. Ο στόχος δεν είναι να λύθει ένα συγκεκριμένο πρόβλημα αλλά να βοηθηθεί το άτομο να αναπτυχθεί, έτσι ώστε να μπορεί να αντιμετωπίσει το τωρινό πρόβλημα και τα μελλοντικά προβλήματα με έναν πιο ολοκληρωμένο τρόπο» (Rogers, 1942, σ.28). Από τότε, η εξέλιξη της «μη κατευθυντικής» συμβουλευτικής είναι αδιάλειπτη. Σήμερα απαντάται ως «προσωποκεντρική» προσέγγιση. 

Γνωσιακή Συμπεριφοριστική Θεραπεία (ΓΣΘ)

του Παναγιώτη Καλομοιράκη Η ΓΣΘ ορίζεται ως «το σύνολο των θεραπευτικών τεχνικών που στοχεύουν στην τροποποίηση της συμπεριφοράς και των εσωτερικών διεργασιών (γνωσίες, φαντασίες, εκτιμήσεις καταστάσεων, συναισθήματα, βαθμός εγρήγορσης) που είναι υπεύθυνα ή επηρεάζουν τη συμπεριφορά που θέλουμε ν’ αλλάξουμε» (Μπουλουγούρης, 1996, σ. 156) . Η ΓΣΘ είναι μία δομημένη, συνεργατική θεραπεία που θέτει συγκεκριμένους στόχους. Απαιτεί την ενεργητική συμμετοχή τόσο του θεραπευτή, όσο και του θεραπευόμενου. Εστιάζει στο εδώ και τώρα και είναι βραχυπρόθεσμη. Ο θεραπευόμενος βοηθείται από το θεραπευτή να βρει τις γνωστικές παραποιήσεις του ώστε να αναπτύξει ένα εποικοδομητικότερο τρόπο αξιολόγησης των εμπειριών του (Χαρίλα, 1998) . Σύμφωνα με τον γνωσιακό θεραπευτή η συναισθηματική δυσφορία προκαλείται από τις αυτόματες σκέψεις του ατόμου, οι οποίες έχουν τη ρίζα τους στις πυρηνικές πεποιθήσεις. Οι πυρηνικές πεποιθήσεις έχουν σφαιρικό και άκαμπτο χαρακτήρα.  Η συνήθης διαδικασία της γνωσ