Θέματα Συμβουλευτικής & Ψυχοθεραπείας

του Παναγιώτη Καλομοιράκη Η ανθρωπιστική ψυχολογία καθιερώνεται λίγο μετά τα μέσα του εικοστού αιώνα ως η «Τρίτη Δύναμη» στο χώρο της ψυχολογίας, ακολουθώντας  την ψυχαναλυτική και συμπεριφοριστική προσέγγιση (Schultz & Schultz, 2009). Ο όρος «ανθρωπιστική» επινοήθηκε από τον Abraham Maslow για να περιγράψει «μια θέση που εστιάζει στις δημιουργικές δυνατότητες που ενυπάρχουν στους ανθρώπους, και που αναζητά τρόπους για να τους βοηθήσει να συνειδητοποιήσουν υψηλότερους και το πιο                                                         σημαντικούς στόχους»

                            Δ ιδάγματα 1.   Μακροπρόθεσμα, δεν βοηθά να ενεργώ σαν να είμαι κάτι που δεν είμαι στην πραγματικότητα Μου φαίνεται ότι από τα περισσότερα λάθη που κάνω στις προσωπικές σχέσεις, ως επί το πλείστον σε αυτές που δεν καταφέρνω να βοηθήσω άλλα άτομα, οφείλονται στο γεγονός ότι, για κάποιο αμυντικό λόγο, έχω λειτουργήσει επιφανειακά, ενώ στην πραγματικότητα τα συναισθήματά μου τρέχουν σε αντίθετη κατεύθυνση.

του Παναγιώτη Καλομοιράκη                                                                                    Διαπροσωπική έλξη Ο άνθρωπος δε νοιώθει το ίδιο για όλους τους ανθρώπους με τους οποίους συναναστρέφεται. Τα συναισθήματα του μπορούν να ποικίλουν, από συμπάθεια μέχρι αντιπάθεια για αυτούς. Έρευνες έχουν δείξει πως υπάρχουν δύο βασικοί παράγοντες που επηρεάζουν τη διαπροσωπική έλξη. Ο πρώτος παράγοντας είναι η φυσική εγγύτητα μεταξύ των ατόμων, το πόσο συχνά δηλαδή και σε ποιο βαθμό αλληλεπιδρούν τα άτομα.

του Παναγιώτη Καλομοιράκη Η ΓΣΘ ορίζεται ως «το σύνολο των θεραπευτικών τεχνικών που στοχεύουν στην τροποποίηση της συμπεριφοράς και των εσωτερικών διεργασιών (γνωσίες, φαντασίες, εκτιμήσεις καταστάσεων, συναισθήματα, βαθμός εγρήγορσης) που είναι υπεύθυνα ή επηρεάζουν τη συμπεριφορά που θέλουμε ν’ αλλάξουμε» (Μπουλουγούρης, 1996, σ. 156) . Η ΓΣΘ είναι μία δομημένη, συνεργατική θεραπεία που θέτει συγκεκριμένους στόχους. Απαιτεί την ενεργητική συμμετοχή τόσο του θεραπευτή, όσο και του θεραπευόμενου. Εστιάζει στο εδώ και τώρα και είναι βραχυπρόθεσμη. Ο θεραπευόμενος βοηθείται από το θεραπευτή να βρει τις γνωστικές παραποιήσεις του ώστε να αναπτύξει ένα εποικοδομητικότερο τρόπο αξιολόγησης των εμπειριών του (Χαρίλα, 1998) . Σύμφωνα με τον γνωσιακό θεραπευτή η συναισθηματική δυσφορία προκαλείται από τις αυτόματες σκέψεις του ατόμου, οι οποίες έχουν τη ρίζα τους στις πυρηνικές πεποιθήσεις. Οι πυρηνικές πεποιθήσεις έχουν σφαιρικό και άκαμπτο χαρακτήρα.  Η συνήθης διαδικασία της γνωσ

του Παναγιώτη Καλομοιράκη                                                                                                                  Τάση Πραγμάτωσης- Οργανισμός           Ο Rogers , όπως και οι συνάδελφοί του Goldstein και Maslow ,  υποστηρίζει πως η μοναδική κινητήρια δύναμη του ανθρώπινου οργανισμού είναι η τάση για πραγμάτωση. Η τάση πραγμάτωσης ωθεί τον οργανισμό προς την επιβίωση, την εξέλιξη, την αυτονομία, βάσει των εγγενών χαρακτηριστικών του. Η τάση πραγμάτωσης είναι μία τάση που δεν μπορεί να αποκοπεί από τον οργανισμό αλλά δρα από τη γέννηση του ανθρώπου και συνεχίζει να δρα σε όλη τη διάρκεια της ζωής του (Μπρούζος, 2004).

του Παναγιώτη Καλομοιράκη Βρεφική ηλικία Κατά τη βρεφική ηλικία ο άνθρωπος είναι απόλυτα εξαρτημένος από το οικογενειακό περιβάλλον για την ικανοποίηση των αναγκών του. Σύμφωνα με τη βιοκοινωνική θεωρία του Erikson, αν επιτευχθεί ικανοποιητικά αυτός ο στόχος, τότε το άτομο αναπτύσσει το συναίσθημα της βασικής εμπιστοσύνης. Αντίθετα, αναπτύσσει το αίσθημα της καχυποψίας και της ανασφάλειας (Παρασκευόπουλος, 1985). Στη βρεφική ηλικία δημιουργείται ο δεσμός της προσκόλλησης, που είναι «ο μακροχρόνιος συναισθηματικός δεσμός με ένα συγκεκριμένο άτομο» (Schaffer, 1996, σ. 32), συνήθως με τη μητέρα. Ο δεσμός αυτός επηρεάζει τη μετέπειτα ψυχολογική εξέλιξη του βρέφους ανάλογα με τον τύπο της προσκόλλησης που ανέπτυξε. Η ασφαλής προσκόλληση σχετίζεται με την κοινωνικότητα του παιδιού, τη θετική συμπεριφορά του, τη συναισθηματική του ωρίμανση κ.ά. (Λεοντάρη, 2000). Η Ainsworth (1995) σε έρευνα της παρατήρησε πως ο τύπος της προσκόλλησης είναι ανάλογος με την ευαισθησία και την ανταπόκρισ

του Παναγιώτη Καλομοιράκη   Λίγα λόγια για την  Alice   Miller Η Alice Miller είναι κυρίως γνωστή για τον αγώνα της που στόχο είχε την ευαισθητοποίηση του ευρύ κοινού απέναντι στην παιδική κακοποίηση που προέρχεται από τους ίδιους τους γονείς ( Child Mistreatment , Child Abuse , 2013) .  Η Alice Miller γεννήθηκε στην Πολωνία και εκτός από ψυχολογία, σπούδασε φιλοσοφία και κοινωνιολογία. Εκπαιδεύτηκε ως ψυχαναλύτρια στο Ψυχαναλυτικό Ινστιτούτο της Ζυρίχης. Ακολούθησε το αντίστοιχο επάγγελμα για είκοσι χρόνια, ώσπου το 1980 αποφασίσε να αποσυρθεί από τη διδακτική και θεραπευτική της δράση (Ιωαννίδης, 2010) .   Αφιερώθηκε από τότε στην εκστρατεία της και μέσα από πολυάριθμα βιβλία, άρθρα, φυλλάδια, συνεντεύξεις και το διαδίκτυο, όπου διατηρούσε προσωπική σελίδα, παρουσίαζε δημόσια τις επιπτώσεις της παιδικής κακοποίησης.  Για την Miller , η παιδική κακοποίση είναι ένα πρόβλημα που οι ρίζες του χάνονται στους αιώνες. Ο άνθρωπος την αναπαράγει συνεχώς και ο φαύλος αυ